زنده بمان

گاهے سکــــــــوت
همان دروغ است!
کمـــے شیک تر
و با مسئولیت کمتر…
...........................................
قلب ما ،در سکوت و آرامش ، به اسرار روزها و شبها ، شناخت پیدا میکند ولی گوشهایمان در حسرت و آرزویند که آوای چنین شناختی را، بشنوند!!!!!
...........................................
شیرین بهانه بود!
فرهاد تیشه میزد تا نشنود
صدای مردمانی را که در گوشش میخواندند:
دوستت ندارد
..........................................
قله ای که چند بار فتح شود بی شک روزی تفریحگاه عمومی میشود
مواظب دلت باشد !
.........................................

تنهایی آنچنان در وجودم ریشه تنیده که حتی راه دلم را نیز گم کرده ام
........................................

زخم هایم به طعنه می گویند: دوستانت چقدر با نمک اند.....

روزنوشت...